مشکلات مفصل فکی

مشکلات مفصل فکی

درد و مشکلات مفصل فکی به ندرت در کودکان نیاز به درمان ارتودنسی دارد، در حالی که در بعضی از بالغین درمان ارتودنسی انگیزه اصلی مراجعه برای درمان همین مشکل است. بین رابطه‌ دندانی و نشانه های مشکلات مفصل فکی ارتباط مشخصی نیست و لازم است که با این مسئله با دقت و احتیاط برخورد شود. درمان ارتودنسی بعضی اوقات می‌تواند به بیماران دارای مشکلات مفصل فکی کمک نماید، ولی نمی‌توان روی رفع کامل آن حساب کرد. بیماران دارای نشانه های مشکلات مفصل فکی را می توان به دو گروه بزرگ تقسیم کرد:

اول آنهایی که مشکلات داخل مفصلی دارند، شامل جابجایی یا خرابی دیسک مفصلی.

دوم آنهایی که درد ناشی از موقعیت عضلانی دارند.

در این سایت جذاب ترین مقالات در مورد ارتودنسی و دندانپزشکی را با جستجو در بخش مقالات خواهید یافت.

تمایز بین این دو نوع در بسیاری از بیماران مشکل می‌باشد. زیرا مشکلات درون مفصل و انقباضات عضلانی می توانند هر دو با هم وجود داشته باشند. با این همه وقتی قرار است درمان ارتودنسی انجام شود تمایز این دو از یکدیگر های با اهمیت است. احتمال کمی می رود ارتودنسی بتواند به بیمارانی که مشکل داخل مفصل یا درد ها با منشأ غیر عضلانی دارند کمک زیادی کند. از طرف دیگر آنهایی که درد و مشکلات عضلات اطراف مفصل فکی را دارند ممکن است با درمان ارتودنسی و بهبود روابط دندانی بهتر شوند. در اکثر مردم به تدریج که رشد می کنند بعضی نشانه های بیماری مفصل فکی ظاهر می‌شود و تعجب آور نیست اگر بعضی اوقات مفصل ها تغییراتی پیدا کنند. به احتمال زیاد در بیمارانی که رماتیسم سایر مفاصل را دارند، نشانه های مشکلات مفصل فکی ناشی از التهاب مفصل فکی است. در بیمارانی که تنها در مفصل فکی دارای نشانه و مشکل می باشند حتی اگر رادیوگرافی ها مشکلات مفصل را نشان دهد، باید به وجود درد و انقباضات عضلانی مشکوک گردید.

جابجایی دیسک مفصل فکی می‌تواند به علل زیادی پیش آید یکی از علل صدمه به مفصل و کشیده شدن یا پاره شدن الیاف پشت مفصل می باشد. در این صورت انقباض عضله به هنگام باز شدن زیاد فک و جلو آمدن فک، دیسک مفصل را به جلو می کشد، ولی وقتی که فک بسته می‌شود این الیاف وجود ندارند که دیسک را به محل اولیه بر گردانند، نتیجه چنین پدیده ای ایجاد صدا به هنگام باز و بسته کردن دهان می باشد، زیرا وقتی که بیمار دهان خود را باز میکند مفصل با ایجاد صدا از روی سر فک پایین عبور می کند و وقتی که دهان بسته می‌شود به سمت جلو جابه جا می گردد.

درمان ارتودنسی مشکلات فکی

صدا و علایم مربوط به آن را می توان با کاربرد دستگاههای ارتودنسی متحرک که باعث کمی باز ماندن فکین و در نتیجه جلوگیری از بستن فک بیش از حدی که جابجایی رخ می‌دهد، برطرف نمود. بهبود حاصل به این طریق، بیمار و دندانپزشک را به جستجوی راهی برای افزایش ارتفاع صورت چه با روکش گذاشتن روی دندان ها و چه با ارتودنسی میبرد. با این همه، درمان با هدف بلند کردن دندانها به منظور جلوگیری از جابجایی دیسک مفصل فکی درمانی نیست که با آن ساده برخورد شود. اغلب اوقات در بیمار با علائم بیماری مفصل فکی با بکارگیری دستگاه متحرک ارتودنسی مشکلات فروکش می کند. درد عضلات ناحیه صورت هنگامی بروز می‌کند که عضلات دچار خستگی بیش از حد شده و در معرض انقباض شدید باشند. واکنش افراد مختلف نسبت به میزان استرس و عضوی که استرس در آن تظاهر می نماید متفاوت می باشد. آنهایی که زخم معده دارند احتمالا علائم مشکلات مفصل فکی هم دارند و افراد حساس، علائم استرس را زودتر از افراد بی خیال بروز می دهند. این امکان وجود دارد که با ایجاد تغییراتی در رابطه دندانها این علائم را کنترل نماییم. با این همه باید به خاطر داشت که برای ظهور علائم مشکلات مفصل فکی در بیماران دو عامل ضروری است: یکی وجود مشکلات بین دندانی و دیگری بیماری که دندان قروچه می نماید.

معمولا اگر دندان هایتان را به حال خود بگذارید درد عضلات اطراف ناحیه مفصل فکی حل خواهد شد. با این دیدگاه دردهای عضلات صورت را به سه طریق عمده می توان کنترل نمود: اول کاستن از میزان استرس. دوم کاستن از عکس العمل بیمار به استرس. سوم تصحیح روابط دندانی به طوری که بیمار نتواند به راحتی به خود آسیب برساند.

ایجاد تغییرات کلی در رابطه دندان ها با کارهای ترمیمی یا ارتودنسی، زمانی ترجیح داده می شود که روش های ساده تر کنترل استرس موثر واقع نشده باشد. در این حالت درمان ارتودنسی یا جراحی فک تجویز می شود، تا با تغییر رابطه دندانها بیمار بهتر بتواند مشکلات مفصل فکی را تحمل کند. زمانی تصور می شد که مشکلات مفصل فکی اساساً در همه بیماران یک بیماری پیش رونده است. اکنون روشن شده که در بسیاری از افراد مشکلات به مرور زمان و خود به خود و یا با درمان برطرف می شوند و شروع مشکلات مفصل فکی معمولا مربوط به اوایل ۳۰ سالگی است و از آن پس کاهش قابل ملاحظه‌ای پیدا می‌کند و به همین دلیل است که ارتودنسی با هدف درمان مشکلات مفصل فکی فقط در موارد خاص توصیه می شود. گاهی درمان ارتودنسی در برطرف کردن علائم مشکلات مفصل فکی تقریبا به نحو معجزه‌آسایی موثر واقع می گردد و این عمل حتی مدت‌ها قبل از اینکه روابط بین دندانی اصلاح شود صورت می‌گیرد. همچنین روابط بین دندانی در حال تغییر باعث ترک عاداتی می گردد که موجب خستگی و درد عضلانی می شوند. مهم نیست که چه نوع درمان ارتودنسی انجام می شود، ولی مادامی که تعدادی دندان توسط ارتودنسی حرکت داده شود و مادامی که از دست زدن به اعمالی که ایجاد انقباضات شدید عضلانی می نمایند پرهیز گردد علائم مشکلات مفصل فکی بازگشت نخواهد نمود.

علائم مشکلات مفصل فکی پس از تکمیل درمان ارتودنسی یعنی هنگامی که دندان قروچه اولیه دوباره از سر گرفته می‌شود شروع می گردند. در این مقطع حتی اگر روابط بین آنها اصلاح شده باشد ممکن است نتوان جلوی بیمار را در جابجایی فک و انجام عمل دندان قروچه که ایجاد درد می‌کند گرفت. در این حالت ممکن است تنها راه این باشد که دستگاه متحرک ارتودنسی که کمی دهان را باز نگه می دارد برای بیمار ساخته شود و از بازگشت علائم، جلوگیری به عمل آید. متخصص ارتودنسی می داند به طور خلاصه اثر معجزه آسای درمان ارتودنسی در درمان مشکلات مفصل فکی اغلب با درآوردن دستگاه ارتودنسی از بین می رود. آنهایی که در گذشته درد داشتند همیشه در معرض خطر بازگشت درد هستند. بعضی اوقات درمان ارتودنسی با درمانی که قبلا برای رفع مشکلات مفصل فکی توسط دستگاه متحرک انجام شده است پیچیده می گردد. اگر این دستگاه متحرک باعث شود که تنها دندان های عقبی پوشانده شوند و دندان های جلویی برای رویش آزاد باشند ممکن است بعد از مدتی دیگر دندانهای عقبی به هم نرسند، در حالیکه دندان های جلویی با هم تماس پیدا خواهند کرد. ممکن است به نظر بیاید دندانهای عقبی به داخل استخوان فرو رفته اند، ولی عامل اصلی در پیدایش این حالت رویش دندان‌های جلویی می باشد که فقط طی چند ماه ممکن است بیمار به مرحله ای برسد که دیگر نتواند این دستگاه متحرک را کنار بگذارد.

تنها راه های درمانی ممکن در این حالت عبارتند از بلند کردن دندان های خلفی توسط دندان مصنوعی یا به داخل استخوان بردن دوباره دندان های جلویی توسط ارتودنسی. ممکن است در این مرحله مداخله توسط ارتودنسی مشکل باشد. زیرا به مجرد کنار گذاشتن دستگاه متحرک علائم مشکلات مفصل فکی احتمالا دوباره بروز می‌کند و امکان بلند کردن دندانهای خلفی توسط ارتودنسی بدون کنارگذاشتن نگهدارنده و یا تراش تدریجی آن وجود ندارد. اگر بیمار بتواند تحمل کند، می توان روی دندان های خلفی دستگاه ارتودنسی قرار داد و این دندانها را کمی از استخوان خارج کرد احتمال می‌رود دندان های جلویی خارج شده مجددا مقداری به داخل بروند ولی افزایش چشمگیر ارتفاع صورت اغلب باقی ماند.