به عنوان متخصص ارتودنسی (دکتر ارتودنسی) گاهی اوقات راجع به مصرف مسکن در هنگام درد ارتودنسی از ما سوال می شود. معمولا درد ارتودنسی بسیار ملایم و بدون نیاز به مصرف مسکن می باشد. در هر حال برای بیماران ارتودنسی مصرف ژلوفن و یا بروفن هیچکدام توصیه نمی شود و اگر به هر دلیل در طی درمان ارتودنسی نیاز به مصرف مسکن پیدا کردید متخصص ارتودنسی استامینوفن را توصیه می کند.
یکی از داروهایی که معمولا دندانپزشکان برای بیمارانشان تجویز میکنند مسکنهای خوراکی است و شایعترین آنها ژلوفن و بروفن میباشد. اما تفاوت میان این دو دارو چیست؟ کدامیک قدرت اثر بیشتری دارد؟
این پرسشی است که در اکثر مواقع بیماران حین تجویز دارو از دکتر ارتودنسی میپرسند. اگر تا امروز پاسخ روشنی برای این سوال دریافت نکردهاید خواندن این یادداشت را از دست ندهید:
ژلوفن، بروفن و ادویل، اعضای یک خانواده
ایبوپروفن (Ibuprofen) که در میان مردم بیشتر به نام بروفن شناخته میشود یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی یا NSAID است. این دارو با نامهای تجاری گوناگونی مثل ادویل (Advil)، موترین (Motrin) ، نورفن (Nurofen)، ادویژل، ژلوفن و … در ایران عرضه میشود.
بروفن (BROFEN) قرص صورتی رنگ و تقریبا حجیمی است که معمولا خانمها یا بعضی بیماران ارتودنسی با کوچکترین احساس دردی به سراغ آن میروند! ژلوفن (GELOFEN)نیز کپسول نرم و سبز رنگ یا قرمز رنگ و حاوی ماده موثره ایبوپروفن است.
خانواده اِنسِید (NSAID)ها کاربرد فراوانی در بیماریهای گوناگون دارند: از کنترل تب و کاهش درد گرفته تا درمان بیماریهای التهابی و روماتیسمی.
ایبوپروفن در فرمهای کپسول نرم (همان ژلوفن) و شربت و قرص در کشور ما عرضه میشود. شربت بروفن بیشتر برای کودکان کاربرد دارد و بنابراین جایگاهی در میان بزرگسالان ندارد. پس ما میمانیم و کپسول ایبوپروفن (ژلوفن) در مقابل قرص ایبوپروفن (معروف به بروفن)
ژلوفن بهتر است یا بروفن؟
خب تا اینجا دیدید که ژلوفن و بروفن هر دو حاوی یک ماده موثر هستند و فقط شکل دارویی انها با هم فرق میکند. ظاهرا همین شکل دارویی متفاوت باعث میشود که این دو دارو کمی در آثار و عوارض با هم تفاوت داشته باشند.
در کپسولهای نرم ژلوفن، ماده موثره بصورت محلولی داخل غلافهای ژلاتینی قرار گرفته و به محض رسیدن به معده این غلاف باز میشود و مواد درون خود را رها میکند به همین دلیل برخی منابع جذب ژلوفن را سریعتر از قرص بروفن میدانند که باعث میشود اثر بخشی دارو سریعتر باشد.
اما در قرص بروفن همان ماده موثره به صورت جامد و همراه با مواد حجم دهنده عرضه میشود که نیاز دارد در دستگاه گوارش تحت تاثیر ترشحات گوارشی قرار بگیرد تا بصورت قابل جذب در بیاید، به همین دلیل ممکن است کمی دیرتر از ژلوفن شروع به اثر کند. علاوه بر آن بر اساس بعضی منابع همین فرآیند جذب و شکل دارویی باعث میشود بروفن عوارض گوارشی بیشتری نسبت به برادر خود (ژلوفن) ایجاد کند.
بالاخره:
کپسول ژلاتینی ژلوفن و قرص بروفن هر دو یک ماده را به بدن میرسانند، بنابراین تفاوت اساسی با یکدیگر ندارند. اما به دلیل فرم متفاوت عرضه ممکن است تاثیر ژلوفن سریعتر و عوارض آن کمی کمتر باشد.
نکته دیگر اینکه قرص بروفن در دسته داروهایی است که توسط بیمههای درمانی پوشش داده میشوند اما ژلوفن اینگونه نیست. پس اگر می خواهید از بیمه درمانیتان استفاده کنید مجبورید بروفن بخورید و اگر مشتاق مصرف ژلوفن هستید، یا باید آن را به شکل آزاد از داروخانه تهیه کنید یا با پرداخت مابهالتفاوت هزینه بروفن نسخه شده در دفترچه و ژلوفن، قرص ژلوفن را خریداری کنید.
در نهایت چون دو مسکن ژلوفن و بروفن می تواند باعث کاهش سرعت حرکت دندان در طی درمان ارتودنسی شود، متخصص ارتودنسی در صورت نیاز در طی درمان ارتودنسی استامینوفن را توصیه می کند.