در گذشته برای ترمیم و ارتودنسی دندان‌ها از طلا استفاده می‌کردند و با سوراخ کردن دندان‌ها سیم‌هایی از جنس طلا را در بین دندان‌ها جای می دادند.
پژوهش‌ها نشان می‌دهد این روش درمانی اگرچه برای مدت زمان کوتاهی باعث بهبودی دندان ها و مشکلات دهان می‌شد اما پس از مدتی بر اثر عفونت فرد جان خود را از دست می‌داد
این روش درمانی اکنون نیز در سرزمین هایی دور افتاده که امکانات و تجهیزات درمانی بسیار کم است با شیوه‌ای بهتر استفاده می‌شود اما سوراخ کردن دندان‌ها جهت ارتودنسی در این روش باعث ایجاد عفونت و ار بین رفتن دندان‌ها می‌شود
ولی در نهایت در سالهای ۱۸۹۰ توسط اولین متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) دکتر ادوارد انگل ارتودنسی به عنوان یک رشته تخصصی مطرح شد