انواع ارتودنسی

برخلاف ارتودنسی ثــابـت بـه روش معمولـی که در آن وسايـل ارتودنـسی به سـطح خـارجی دندانها متصل می شود. در ارتودنسی لينــگوال وسايـل به سطح داخلی دندانـها (سمت زباني) متصل شـده و کاملاً پنـهان و غير قابل رويـت می باشد. اين تکنيـک  فوق العاده پيشرفتـه براي افـراد بزرگسالی که تمايل به بهبود وضعيت دندانهای خود را دارند اما نـگران مشاهده شدن وسايـل ارتودنسی هستند راه حل مناسبی است. زیرا وسايـل ارتودنسی در ايـن روش غـير قابـل مشاهده است. ايـن روش را نـبايد بـا درمانـهای  ارتودنـسی ثابتی که از وسايل رنگ دندان استفاده می نمایند اشتباهی گرفت. در روش لينـگوال به علت متصل شدن وسايـل به سطوح  داخلی دندانـها، وسايـل ارتودنـسی کاملاً پنهان می باشد.

ارتودنسی به روش دیمون

سیستم دیمون (Damon system) یکی از سیستم های رایج اصلاح مشکلات دندانی است. این روش درمان از روش هایی است که نیاز به کش برای اتصال سیم به  براکت دندانی ندارد. این روش می تواند در کاهش اصطکاک موثر بوده و باعث تسهیل حرکت دندان شود. با حذف کش ها امکان جذب غذایی نیز کمتر شده و بهداشت دهانی آسان تر می شود. از نظر عده ای عدم اتصال کامل سیم به براکت باعث می شود تا امکان رفع کامل نامرتبی دندان قراهم نشود و همچنین تبلیغ در خصوص آسان تر شدن بهداشت می تواند تاثیر منفی در الگوی بهداشت دهان افراد داشته باشد. در این روش درمان ارتودنسی با نیروی بسیار کم آغاز می شود. ترکیب جنس سیم های مورد استفاده در این روش از مس، نیکل و تیتانیوم است. فرم این سیم ها از فرم قوس دندانی بزرگتر است. بنابراین امکان گسترش قوس دندانی را فراهم می کند. نیروی کم این سیم ها باعث واکنش بهتر الیاف نگهدارنده دندان ها می شود و سازگاری بافتی بهتری فراهم می کند.