ارتودنسی همراه با جراحی فک

ارتودنسی همراه با جراحی فک

در مواردی که مشکل فکی شديد باشد و یا بيمار تمايل به تغيير در ظاهر صورت خود را داشته باشد، نياز به انجام ارتودنسی همراه با جراحی فک می باشد که توسط جراح فک و صورت انجام می شود. روند درمان بدين صورت است که ابتدا بايد درمان ارتودنسی برای بيمار انجام شود تا دندانها مرتب شده و مهمتر از آن رابطه مناسبی بين دندانهای بالا و پايين ايجاد شود تا در اتاق عمل که فکها ( يک فک و يا دو فک بسته به نوع مشکل) توسط جراح جابجا می شود ،با توجه به رابطه دندانها به صورت مناسبی در جای مناسب خود قرار گرفته و تثبيت شوند. پس از حدود ۴- ۶ هفته بعد جراحی درمان ارتودنسی بيمار ادامه پيدا می کند تا رابطه نهايی دندانهای بالا و پايين به صورت کاملا ايده ال به دست آيد.
در واقع درمان ارتودنسی بيمار دو مرحله است : مرحله اول پيش از جراحی که بسته به مشکل بيمار بين ۶ تا ۱۲ ماه طول می کشد و مرحله دوم پس از جراحی که حدود ۶ تا ۹ ماه طول می کشد.

در این سایت، جذاب ترین مقالات در مورد ارتودنسی و دندانپزشکی را با جستجو در بخش مقالات خواهید. یافت پیشنهاد ما به شما مطالعه در این بخش است به طور حتم بسیار برایتان مهیج خواهد بود.

ارتودنسی و جراحی فک

در مورد بیمارانی که مشکلات ارتودنسی آنها در حدی باشد که نه با درمان تغییر رشد و نه با ارتودنسی ثابت نتوان آنها را برطرف نمود تنها درمان ممکن، جابجایی فک ها و یا قسمت استخوانی حاوی دندان ها خواهد بود در این بیماران جراحی جای ارتودنسی را نمی گیرد بلکه توسط ارتودنسی یا سایر درمانهای دندانپزشکی شرایط برای اخذ نتایج خوب توسط جراحی فک مهیا می‌شود. در سال‌های اخیر پیشرفت های چشمگیری در خصوص درمان های ارتودنسی همراه با جراحی فک در جهت رفع بسیاری از مشکلات که قبلا درمان آنها مقدور نبوده حاصل شده است. درمان جلو بودن فک پایین توسط جراحی در اوایل قرن بیستم آغاز شد. متخصص های ارتودنسی در ارتباط با بیمارانی که توسط جراحی درمان شده بودند اشاره می کردند که اگر در این بیماران درمان ارتودنسی تنها به کار رود نتایج بهتری حاصل خواهد شد که بعدا اشتباه بودن این تفکر آشکار شد و گرچه در نیمه اول قرن بیستم تکنیک های عقب بردن فک پایین پیشرفت نمود ولی با ابداع روش جدید برش استخوان فک پایین آغاز شد. این روش جراحی از داخل دهان انجام می‌شود و در نتیجه مشکلات پوستی به همراه ندارد این روش هم برای عقب بردن و هم برای جلو بردن فک پایین بسیار به کار می رود و برشهای هر دو روش یکسان میباشد.

کم کم جراحان آمریکایی شروع به استفاده از روش‌های جراحی اروپایی و تغییر آنها نمودند و در طی یک دهه پیشرفت زیادی در جراحی های فک بالا حاصل شد. به این ترتیب راه حل مشکل با صورت کشیده که یک مشکل تاریخی و لاینحل بود، با ایجاد امکان جراحی فک بالا و بعضی اوقات توسط ترکیبی از جراحی فک پایین و بالا ارائه گردید که تا حد زیادی امکان درمان ارتودنسی همراه با جراحی فک صورت کشیده ایجاد شد. در سالهای ۱۹۸۰ پیشرفت جراحی دهان و ناحیه فک و صورت امکان جابجا کردن یک یا هر دو فک یا جابجا کردن چانه در هر سه پلان فضا و در نتیجه جابجا کردن بخش استخوانی حاوی دندان‌ها را در مسیر دلخواه فراهم ساخت. در حال حاضر درمان ارتودنسی همراه با جراحی فک می‌تواند برای رفع هر نوع مشکل دندانی به کار رود.

مسلما زمانی جراحی تجویز می گردد که نتوان با ارتودنسی به تنهایی مشکل را برطرف نمود. نمودار ها نشان می دهند که این محدودیت ها با توجه به میزان حرکت دندانی مورد نیاز دندان ها در بعضی از جهات بیشتر از جهات دیگر می توانند حرکت داده شوند، البته سن بیمار هم موثر است. محدودیت های حرکت دندان با سن تغییر نمی کند ولی امکان تغییر رشد به سن وابسته است و تنها زمانی مقدور است که رشدِ فعال، موجود باشد و از آنجایی که با تغییر رشد در کودکان می‌توان تغییرات بیشتری را موجب شد، بعضی از حالتها نظیر یک سانتیمتر عقب بودن فک پایین که در کودکان می‌تواند با تغییر رشد درمان گردد در یک فرد بالغ باید با جراحی برطرف شود.

ارتودنسی و جراحی فک

از طرف دیگر بعضی عوارض در سنین پایین دیده می شوند که ممکن است ابتدا شدت آنها به چشم نیاید. مثل پنج میلیمتر جلو بودن فک پایین، ولی نیاز به جراحی دارد. همانگونه که قبلاً اشاره شد درمان ترجیحی برای حل مشکلات فک و صورت شدید، تغییر رشد می باشد در حالیکه از جراحی برای بیمارانی که به درمان تغییرات جواب نداده اند یا آنهایی که شدت مشکلاتشان بیشتر از حد درمان ارتودنسی ثابت می باشد استفاده می شود.

به طور کلی جراحی زودهنگام تاثیری بر روی جلوگیری از رشد بیشتر ندارد به همین دلیل جراحی فک باید تا زمانی که رشد اضافی به اتمام نرسیده است مخصوصا در مورد جلو بودن فک پایین به تاخیر بیفتد. در مورد بیمارانی که کمبود رشد دارند می‌توان ارتودنسی همراه با جراحی فک را زودتر انجام داد ولی این کار به نوبت قبل از جهش رشد بلوغ انجام می شود. در بیمارانی که جلو بودن فک پایین دارند می‌توان انتظار داشت که اگر زمان جراحی خیلی جلو انداخته شود درمان مجددی نیز ضرورت خواهد یافت.

در صورت وجود مشکلات روحی اجتماعی به دلیل جلو بودن فک پایین، ممکن است جراحی زودتر از زمان مقرر انجام شود. ولی در بعضی از این موارد جراحی دومی نیز بعدا لازم خواهد بود روش های غیرمستقیم ارزیابی وضعیت رشد مثل تعیین سن استخوانی از روی فیلم های مچ دست در تعیین زمان جراحی از دقت کافی برخوردار نیست. بهترین روش تعیین زمان ارتودنسی، همراه با جراحی فک کمک گیری از رادیوگرافی هایی است که به صورت سریالی از جمجمه تهیه می‌شود. در این صورت تا حصول اطمینان از سپری شدن دوران فعال رشد، درمان باید به تاخیر بیفتد. این وضعیت در مورد آنانی که دارای الگوی رشدی صورت بلند که ویژگی های آن رشد زیاد فک بالا در جهت عمودی می باشد قطعیت ندارد. در تحقیقی که در بیمارانی بین ۱۳ تا ۱۶ سالگی جهت اصلاح بلندی صورت جراحی شدند و دو تا سه سال بعد از جراحی پیگیری شده بودند، گزارش کردند که تکامل عمودی فک بالا ادامه می یابد و قسمت اعظم آن نیز بالای دندان ها می باشد. جدیدترین تحقیق بیمارانی که در دانشگاه کارولینای شمالی معالجه شدند معلوم گردید که ثبات اسکلتال پس از جراحی در مورد بیماران حول و حوش ۱۹ سالگی که فک بالای آنها در جهت عمودی جابجا شده بود مشابه می باشد، ولی در بیماران جوانتر، بعد از جراحی دندان های عقبی فک بالا تمایل به رویش داشتند که باعث برگشت نتایج درمان جراحی بلندی صورت در این سنین می شود.