مطالعات موجود در زمينه استخوان بيان مي دارد كه مقادير قابل توجهي استخوان سازي به واسطه نيروي ارتودنسي حتي در مدت تداوم كوتاه تحريك مي شود. متخصص ارتودنسي انتظار دارد كه در پاسخ به كاربرد نيروهايي كه تداوم كمتري دارند، حركت دنداني را مشاهده نمايند. شاهد اين مدعا مطالعات حيواني است كه در آن حركت ارتودنسي با اعمال سيگنال هاي مكانيكي كوتاه مدت مشاهده شده است. سوالي كه در اين زمينه مطرح مي باشد آن است كه تا چه مدتي تغييرات بافتي تحريك شده در طي حركت ارتودنسي دندان متعاقب برداشتن دستگاه ارتودنسي تداوم مي يابد؟
شواهد دال بر این امر وجود دارد که تغییرات سلولی برای دوره ای از زمان پایدار می ماند که این مساله احتمالا در پاسخ سریع تر داده شده به فعال سازی دستگاه ارتودنسی برای بار دوم متعاقب سپری شدن یک فاصله زمانی استراحت بازتاب خواهد داشت. به لحاظ آنکه در اکثر دستگاه های ارتودنسی نیروها به طور آهسته مضمحل می شود درمان ارتودنسی را می توان به عنوان مجموعه ای از کاربرد های نیروی متناوب در نظر گرفت.
داده هاي تجربي حاصل از مطالعات حيواني چنين پيشنهاد مي سازد كه دوباره فعال ساختن دستگاه ارتودنسي توسط متخصص ارتودنسي (دكتر ارتودنسي) در فواصل زماني طولاني تر سبب تحريك حركت دنداني موثرتري نسبت به دوباره فعال كردن دستگاه در فواصل زماني كوتاه مي گردد. متعاقب اضمحلال نيروي دستگاه ارتودنسي مقادير قابل ملاحظه اي از تغييرات استخواني براي مدت زمان نامشخصي تداوم مي يابد. تحقيقات انجام گرفته روي حركت دندان و پاسخ هاي بافتي متعاقب دوباره فعال سازي دستگاه بيانگر آن است كه در صورتي مي توان به حركت خطي دندان و به خدمت گرفتن سريع سلول ها دست يافت كه دوباره فعال سازي به نحوي زمان بندي شود كه هماهنگ و منطبق با قسمت آخر تغييرات سلولى در استخوان باشد كه به واسطه اولين فعال سازي دستگاه ارتودنسي آغاز گرديده است.
از مفاهيم مرتبط با زمان چگونگي تأثير فاكتور ريتم هاي شبانه روزي در بيولوژي حركت دندان است. از آنجا كه شب هنگام در طي خواب سوخت و ساز بدن كاهش مي يابد سوالي كه مطرح مي شود آن است كه آيا اين امر براي براي حركت دندان مطلوب تر بوده يا داراي مطلوبيت كمتري مي باشد. در مطالعه اي به اين منظور توسط متخصص ارتودنسي انجام شد نمونه ها به سه گروه تقسيم شدند:
در گروه اول دستگاه هاي ارتودنسي به مدت ٢١ روز به طور مداوم فعال مي شدند. در گروه دوم فقط طي روز استفاده شده و فعال بودند و در گروه سوم دستگاه ارتودنسي فقط در طي شب فعال بودند. نتايج حاصل از اين مطالعه حاكي از آن بود كه حركت ارتودنسي دنداني گروهي كه دستگاه ارتودنسي را در تمام مدت شبانه روز استفاده نموده بودند دو برابر گروهي بود كه از دستگاه ارتودنسي فقط در شب استفاده مي كردند. متخصصان ارتودنسي نشان دادند در گروهي هم كه فقط روز ها از دستگاه ارتودنسي استفاده مي كردند از گروه سوم كه فقط شب ها از دستگاه ارتودنسي استفاده مي كردند نتايج بهتري گرفتند.
ارزيابي هاي بافت شناسي بافت هاي اطراف دندان توسط متخصص ارتودنسي نيز تأييد كننده اين مطلب بود كه در دو گروهي كه از دستگاه ارتودنسي در تمام مدت شبانه روز و در طي ساعات روز استفاده كرده بودند نسبت به گروهي كه در آنها دستگاه ارتودنسي فقط در شب به كار برده شده بود شكل گيري استخوان جديد در سمت تحت كشش بيشتر بوده و فعاليت برداشتن استخوان در سمت تحت فشار زيادتر مي باشد. لذا آشكارا مشخص است كه وجود ريتم هاي شبانه روزي در سوخت و ساز و فيزيولوژي استخوان داراي اثرات معني داري روي حركت ارتودنسي دندان مي باشد.