یکی از دغدغه‌های والدین در مورد ارتودنسی سلامت و وضعیت دندانهای کودکان و نوجوانان خود و پیشگیری از بروز مشکلات فکی و به‌هم خوردن نظم دندانهای آنهاست. بسیاری از ناهنجاریهای فکی از جمله بزرگی (یا جلو بودن فک) و کوچکی (یا عقب بودن فک) و نیز انحراف فکین، در سنین پایین قابل تشخیص هستند و درمان آن‌ها در این دوره برای متخصص ارتودنسی آسان‌تر است؛ همچنین برخی تداخلات دندانی به‌ویژه دندانهای دایمی در سنین پایین مشهودند که رفع آن‌ها توسط ارتودنسی می‌تواند مانع آسیب به دندان‌ها و ایجاد مشکلات فکی مانند انحراف فکین گردد.
با توجه به مطالب فوق پیشنهاد می‌شود والدین برای پیشگیری از بروز یا تشدید مشکلات فکی، کودک را در سنین ۶یا ۷سالگی تحت معاینه توسط دکتر ارتودنسی یا متخصصین دندانپزشکی کودکان قرار دهند.
در سنین پایین‌تر به علت عدم رویش دندانهای آسیای بزرگ دایمی (دندانهای شماره ۶) و نیز احتمال همکاری ضعیف کودک، حتی به فرض وجود مشکلات ارتودنسی، معمولا درمان آغاز نخواهد شد. همچنین در صورت مراجعه دیرهنگام (پس از ۸یا ۹سالگی)، درمان برخی از مشکلات فکی به‌ویژه کوچکی فک بالا برای متخصص ارتودنسی (دکتر ارتودنسی) بسیار دشوار خواهد بود.