در این مقاله توصیف ارتباط بین بیومکانیک ارتودنسی و فرآیندهای سلولی زمینه ای می باشد.
تمام اصول بیولوژیک زمینه ای حرکت ارتودنسی دندانی را می توان نوعی ریمودلینگ بافتی ( تحلیل استخوانی و به دنبال آن تشکیل استخوان ) در نظر گرفت. متخصص ارتودنسی (دکتر ارتودنسی) حرکت دندانی را یک تغییر دینامیکی ایجاد شده در شکل و ترکیب بافت های نرم و استخوان احاطه کننده دندان می داند. در اغلب موارد و به طور اساسی نیروهای خارجی در بافت های مجاور دندان ها ایجاد نواحی کشش و فشار موضعی کرده و پاسخ سلولی متعاقب این امر طبق ریمودلینگ استخوانی رخ می دهد.
هنگامی که متخصص ارتودنسی از دستگاه ارتودنسی برای اعمال نیرو ها به دندان ها استفاده می نماید انتظار حرکت دندانی قابل پیش بینی وجود دارد. این مساله همراه با ایجاد لقی دندانی افزایش یافته موقت می باشد. سایر انواع طبیعی حرکت دندانی که به طور معمول صورت می پذیرد شامل رویش دندان شیری و دایمی می باشد. این فرآیندها به واسطه واکنش های سلولی انجام می شود.
از نظر کلینیکی حرکت ارتودنسی دندان دارای سه فاز مشخص می باشد:
۱) فاز جابجایی
۲) فاز تاخیری
۳) فاز تسریع و خطی